Ποίημα: ΜΙΑ ΦΩΝΗ
Άκουσα τη φωνή σου
αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά
ήδη τη γνώριζα, γιατί συχνά την
άκουγα μες στα όνειρά μου.
Βαθιά και γλυκιά φωνή σαν το
βλέμμα σου, σαν εκείνη τη λίμνη
της παιδικής σου ηλικίας.
Βλέμμα και φωνή τόσο έντονα κι εκεί...
τη μοναξιά μου χάνω...
Λίμα, 5 Οκτωβρίου 2011
η TaRa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου