Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Λουσμένα με το
 φως του φεγγαριού
τα κύματα μήνυμα στέλνουν
στον πρήγκηπα Αιγαίο
με των γλάρων  τις φωνές
και το ωραίο ασημί της σελήνης...
Θέλεις να είσαι εσύ το Αιγαίο μου;
θέλεις να είμαι εγώ τα κύματά σου;
Γιατί...τόσο πολύ σε αγαπάω
και θέλω να χαθώ στην αγκαλιά σου
σαν το αγκάλιασμα των κυμάτων στη θάλασσα...
            ........................
Απο άλο ωκεανό....
h  TaRa

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΕΙΡΗΝΑ


ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΕΙΡΗΝΑ!
Ολη η Ελλάδα είναι μέσα στης φλέβες μου, αλλά
τώρα είσαι εσύ που χρειάζεσαι πιο πολύ προσοχή,
πιο πολύ τρυφερότητα  και κατανόηση.

Φαντάζομαι ότι έτσι νιώθει μια μητέρα,
που αγαπά πολύ τους γιους της, αλλά
περισσότερο αγαπά σε εκείνο που υποφέρει.

Σε εσένα, Καστελλόριζο μου, σειρήνα,
θα σε πάρω αγκαλιά από την άλλη άκρη του κόσμου.
Βυθίζω τα πόδια μου στο ψυχρό σου νερό
Για να φιλήσω, με πολύ τρυφερότητα
την άμμο σου, το πελαγό σου,
τον ουρανό σου, τους βράχους στους οποίους
κάθησες για να τραγουδάς,
τόσο όμορφο είναι το λάλισμά σου...

Νόστος με άλγος γιατί δεν σε βλέπω προσωπικά
Σαν τη μητέρα σου, σε νιώθω...
για τη μικρή μου που θέλει στοργή και χαϊδεμα.

Ωραία σειρήνα, έχεις στα μάτια σου
το γαλανό χρώμα της θάλασσας και τον ουρανό σου...
Ακου! άκου! μικρή μου σειρήνα!
Ο Ορφέας παίζει για σένα η λύρα του!
και χορεύουν τα δελφινια του Διονύσου!
και ο Ποσειδώνας σου έκανε ένα δώρο!
...ασπρα μαργαριτάρια και θαλασσινά λουλούδια:))
για να στολίζεις τα μακρυά σου μαλλιά
τη νύχτα, έχοντας σαν καθρέφτη το φεγγάρι...

Ελα μικρή μου σειρήνα,
έλα στην αγκαλιά μου,
μην φοβάσαι, εγώ σε προσέχω!
Ωκεανοί μας χωρίζουν, αλλά, είμαστε μαζί,
Πολλές φορές....η απόσταση δεν υπάρχει....
        ..........................
27 Ιουλίου 2012
Απο άλο ωκεανό
Με πολύ αγάπη,
η Τάρα

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ...



Η ΦΙΛΊΑ ΕΙΝΑΙ...
(το ξανα βάλλω γιατί δεν είναι στην θέση του)
Η φιλία είναι το πιο όμορφο συναισθημα που υπάρχει.
Η φιλία είναι σαν τη δροσιά
που δροσίζει  ένα λουλούδι.
Η φιλία είναι σαν τη φλέβα και το αίμα
Η φιλία είναι σαν την καθαρότητα που έχει το βλέμμα ενός παιδιού
Η φιλία είναι σαν μια ηλιαχτίδα
που μας φωτίζει σαν το  σεληνόφως
Η φιλία είναι σαν τα ίχνη που άφησαν
τα βήματά μας στο δρόμο της ζωής.
Η φιλία είναι αλήθεια, σεβασμός, εμπιστοσύνη
Η φιλία είναι σαν το τραγούδι των χελιδονιών
Η φιλία είναι όπως  η θάλασσα για τα κύματα
Η φιλία είναι σαν το νερό για ένα διψασμένο.
Η φιλία υπάρχει όταν επεχτείνω το χέρι μου κι
εκεί με περιμένει το δικό σου,
η φιλία υπάρχει  όταν επεχτείνεις το χέρι σου
κι εδώ σε περιμένει το δικό μου.....
.......Φιλία είσαι εσύ που διαβάζεις αυτό....
Λιμα,14 Ιουλίου 2012
Εκ Βαθέων.....
η Τάρα

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΜΙΑ ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ


ΜΙΑ ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ
Είναι χειμώνας εδώ , αλλά
σήμερα βγήκε ο ήλιος,
κάθησα στον κήπο και είδα μια καρδερίνα
που μίλαγε μαζί με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Είπε το κόκκινο τριαντάφυλλο:

"θα ήθελα να έχω φτερά
όπως τα  έχεις εσύ,
για να πετάω στην Ελλάδα"

Του απάντησε η καρδερίνα:
"αλλά, στην Ελλάδα υπάρχουν,
ειδικά στην Καστοριά, τριαντάφυλλα
τόσο όμορφα σαν εσένα"

Είπε το κόκκινο τριαντάφυλλο:
"θα ήθελα να έχω τη φωνή σου
για να τραγουδάω στις Καρυάτιδες
μαντινάδες και καντάδες".

"Τις τραγουδάς με το άρωμα και το χρώμα σου"
απάντησε η καρδερίνα.

 Είπε το κόκκινο τριαντάφυλλο:
"αλλά όχι  όλος ο κόσμος
ξέρει  από την ομορφιά της Ελλάδας,
εσύ πετάς απο εδώ κι εκεί φερνοντάς την
με το κελάηδισμά  σου"

Και η καρδερίνα του απάντησε:
"κι εγώ ήθελα να έχω το άρωμά σου
για να μυρίζει όλος ο κόσμος, όπως
το ήθελε ο Μεγας Αλέξανδρος, για
τις αξίες και τις ομορφίες της Ελλάδας
που δημιούργησε ο Θεός για χαρά μας!!!
           ...........
23 Ιουλίου 2012
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος...
η Τάρα.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

ΨΑΧΝΩ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ


ΨΑΧΝΩ ΕΝΑ ΚΌΚΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ
Ονειρεύτηκα....
Περπάτησα πάλι όπως το έκανα εδώ και 10 χρόνια
στην παραλία ενός νησιού της Ελλάδας
και κοίταξα μακρυά..
είδα εικόνες που μένουν
στις ανάμνησεις μου.
Κοίταξα την άσπρη άμμο ,
τα γλυκά κύματα που χαϊδεύουν με τρυφερότητα
τα πόδια μου.
Κοίταξα με θαυμασμό
πώς ανακατεύονται
το γαλανό χρώμα της θάλασσας
και το γαλανό χρώμα του ουρανού.
Κοίταξα πίσω....εκεί ήταν
τα ίχνη μου που σαν ένα πεντάγραμμο
έγραψαν στην άμμο: "Η θάλασσα"
του Ντεμπιςύ.
Θυμήθηκα με σαφηνεια που εδώ και 10 χρόνια
περπάτησα επίσης στην άμμο,
στο ίδιο μερος, και ήμουν τόσο συγκινημένη
και έπεσαν δάκρυα από τα μάτια μου
 μαζί με τα κύματα της ακρογιαλιά.
Αλλά, εγώ έψαξα κάτι ειδικό
που άφησα στην άμμο εδώ και 10 χρόνια:
ένα κόκκινο δάκρύ....
Το άφησα εκεί...
τώρα κατάλαβα οτι η θάλασσα βγήκε
από τα μάτια μου ανακατεύεται
με το αίμα της καρδιάς μου......
         ............
Λιμα, 23 Ιουλίου 2012
Απο άλλο ωκέανο....
η Τάρα