Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ

ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ
Λεωκο πνέυμα.....μαύρο ράσο...
μεγαλώσαμε μαζί, τρίξαμε με το κατσίκια
πάνω στο ψυλά βουνά και στις κοιλάδες,
γράψαμε τα ονοματά μας πανω τα δέντρα,
δίπλα σε μια λίμνη μαγική,
που μας γνώρισε  απο πάντα.....
Τα χρόνια πέρασαν...η ζωή μας χώρισε,
εσύ αποφάσισες να δώσεις την ζωή σου
στο  Θέο!!!
Σου εύψομαι να έχεις ηρεμία και ευτυχία,
σου εύχομαι ποτέ να μην το μετονιώσεις
εαν και η ζωή μας χώρισε.  Ξαναβρίσκαμε μαζί
μέσα στο ονειροιδανικό της φιλίας.
Σε είδα μέσα στα δέντρα με
το μαύρο ράσο σου, μιλάγαμε απο την ζωή μας,
εγώ σε κοίταζα με σεβασμό και θαυμασμό.....
Εφυγες χωρίς να γυρίσεις το κεφάλι σου πίσω,
εγώ έχω  μόνο στο μυαλό μου τη εικόνα σου
κα μια λαχτάρα ¨όταν φτάνει η στιγμή να φύγω
για πάντα...να γίνω ένας άσπρος γλάρος και
να πετάξω μέχρι το παράθυρο σου, με ένα
γαρύφαλο στο ράμφος μου....και...
μια προσευχή για σένα.
..............................
Σε κάποιο μέροσ του σύμπαντος....
Παρασκευή, 25 Ιουλίου 2014

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Φιλοι μου, νιώθω ανοικανότητα! δε μπορώ να διαβασω τα σχολια που μου έστειλαν,τώρα ξέρω
οτι δε με ειχαν ξεχάσει,οτι πολους μου έγραψαν αλλα εγώ...δε βλέπω τίποτα.
Οταν πατάω εκεί που λέει έχετε ενα μήνημα, φτανω ενα μερο που ειναι για τα μηνηματα σας
και η απαντηση μου κατι που λεει" Αποστολή ανάρτησης σε φιλο μεσα ηλεκτρονικου ταχυδρομείοι;
Ενα κύμα απο Ελλάδα.
Νο ρεπλαι
Και ο Θεός σας ευλογεί, εσείς και όλη την Ελλάδα!!!
Ταρα

ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΗΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ














Όταν μιλάω με το δωμάτιό μου, θυμάμαι σαφώς την Ελλάδα.
Είναι μικρή αλλά μοσχοβολάει μες στα γιασεμιά και τα νυχτολούλουδα.
Έχω δύο σημαίες από τη χώρα που διάλεξα σαν δική μου,
ένα εικονοστάσι... που δείχνει την Παναγία με τον Υιό της,
φωτογραφίες απο νησιά, τοπία και το Πάτερ Ημών στα ελληνικά,
κοντά στο πρόσωπο μου.
Έτσι, όταν ξαπλώνω στο κρεβάτι και κάνω προσευχή,
λέω όλα τα ονόματα των φίλων μου.
Δεν μπορώ να ανοίγω τον υπολογιστή όλες της ημέρες,
αλλά βάζω σιγά-σιγά τον Εθνικό Ύμνο.
Όλα αυτά ενώ έχω στην αγκαλιά μου μια μικρή αλλά όμορφη εικόνα
και την χαϊδεύω με πολλή γλυκύτητα.
Όταν την παίρνω είναι κρύα,
αλλά λίγο μετά η Παναγιά και ο Υιός της είναι ζεστή.
Μου την έστειλε ένας πολύ καλός φίλος που μένει στην Αθήνα.
Σε ευχαριστώ φιλε μου Στ...
Επίσης εσένα, Δημήτρη, για το μπλογκ που μου δώρισες
Και μου έμαθες με πολλή υπομονή όλα όσα ξέρω.
Κατόπιν κάνω ντουζ ενώ ακούω:
Μαργαρίτα Μαργαρώ, Μελαχρινή τσιγγάνα μου,
Είσαι ποτάμι, μια θάλασσα είμαι,
ακούω τον Νταλάρα, τον Θεοδωράκη,
επίσης ακούω την Μαρία Φαραντούρη
που μου αρέσει πολύ, ειδικά όταν τραγουδά: Τα μάγια.
Μου το δώρισαν στην Αθήνα.
Φύσικα επίσης τον Χατζή και...
στο πιανο, Συννεφιασμένη Κυριακή... Βασσίλης Τσιτσάνης........
Χαίδεύω όλες τις αναμνήσεις που έχω από εκεί,
από την γλυκιά Ελλάδα μου.
Και παίρνω δύναμη για να αντέχω μια μέρα ακόμα
με τα χέρια μου άδεια και τη φωνή μου που μιλά μόνη.
Λίμα, 14 Ιουλίου 2014.
Τάρα

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

EKEI













Εκεί!!!
Πάνω στα κύματα έρχονται οι αναστεναγμοί
των παιδιών όταν κοιμούνται με ησυχία....
εκεί φτάνουν επίσης οι αναστεναγμοί
των ερωτευμένων που κοιτάζονται στα μάτια,
εκεί φτάνουν  οι νότες ενός τσιγγάνικου  βιολιού
που παίζει για το φεγγάρι .
Εκεί που κολυμπούν τα δελφίνια στη θάλασσα,
με την ηρεμία τους,
οι κύκνοι πλέουν με γαλήνη με τα άσπρα φτερά τους....
ΕΚΕΙ! ΕΚΕΙ! Θα ήθελα να είμαι!!! εκεί!
.........................
Λίμα, 19 Ιουλίου 2014
Τάρα