Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

ΕΝΑΣ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ



ΕΝΑΣ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ
Χαμογέλασε ςτα αστερια
ένας άνεμος εροτευμένος.
Εχει δει στην αγαπημένη του
σε μακρινές χώρες,
την έχει  δεί καθισμένη σε ένα βράχο
κοντά σε ένα ποτάμι,
πετώντας κόκκινα λουλούδια
"με αγαπά...δε με αγαπά.."
αλλα στην στιγμή που
σήκωσε το κεφάλι της
και φίλησε στο Ανεμο
αυτός κλέψε το χαμόγελο της
και το έφερε μαζί του,

Ολες της μέρες, αυτός ο άνεμος
Φέρνει σε μακρινές χόρες,

περιμένωντας  την αγάπη του...
μια εφηβή χωρίς πείρα
που δεν ήξερε να δείχνει
το τρυφερό πάθος
που έτρεχε στις φλέβα της
και έχασε στον Ανεμο!.!
Τωρα τα λουλουδια κόκκινα
Που πέταξε αυτή απο το βράχο,
Είναι δακρυα απο το αιμα,
Δάκρυα που πέφτουν απο τα μάτια της
Πέρασαν τα  χρόνια και κατάλαβε
Πως τον έχασε ,
Γιατί δεν είχε πείρα,
Αλλα ο Ανεμος μόνο της έμαθε
Πως ήταν μια αγκαλιά με τα φτέρα του.
Και μια φωνή λεει ακόμα:
«με αγαπά......δε με αγαπά..»
.....................................
2 Αυγουστο 2013
Σε κάποιο μέρο του σύμπαντος,
Ταρα




MΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ



   MΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ .
Με χάίδεψαν  τα κυματα σου
Μου μίλησε η παραλία σου
και ο άφρος του κύματος
μου χαμογέλασε τρυφερά!!!
Δεν γνωριστήκαμε πραγματιKά,
αλλ.α εδώ και 12 χρόνια
είμαστε πάντοτε κοντά..
ονειρευόμουνα πως
περπατούσαμε στην άμμο...
και οτι το χλιαρό νερό
εχάιδευε τα πόδια μου.
Ο γλαρος με συντρόφευε
πετόντας στο ρυθμό μου
Η γαλανή η θάλασσα, διάφανη
και χλιαρή, ήταν ο μαρτυρας
στο  γυρισμό του Οδυσσέα
Θάλασσα! τα κυματα σου,φτέρα θα γίνουν
να φτάσουν στην σελίνη
για να ζητήσουν στο Θεό
για να με φέρει  μια φορά ακόμα στην ΕΛΛΑΔΑ
και σαν νερα’ϊδα να πετώ στα δάση,
στα βουνά, για να φιλήσω
το αγαπημένο έδαφος,
της λύμνες, ποταμούς,
και τα άστρα της ΕΛΛΑΔΑΣ!!!

.........................................
Λιμα, 31 Ιουλίου 2013
Απο τη βαθιά της καρδιάs μου,
Ταρα