Αγαπημένοι μου φίλοι:

Θα είμαι πάλι κοντά σας σε λίγο καιρό/
Να προσέχετε τον εαυτό σας.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
η φίλη σας,
η Τάρα
Λιμα, 31 Μαρτίου 2012

ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ

ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ

Στη μαγεία των κυμάτων,

στη δαντέλα του αφρού,

στη γλυκιά άμμο της ακρογιαλιάς,

στους δυνατούς βράχους,

στη θαλασσινή ψυχρότητά σου,

στα πολύχρωμα κομμάτια,

ενός ήλιος που σπάζει

στη θάλασσα, σε ψάχνω...

και όταν με αγκάλιασαν τα κύματα

μέσα στη μαγεία τους,

σου λέει το πνεύμα μου:

Αιγαίο! Σ'αγαπώ!!

   * * * * *

27 Μαρτίου 2012

Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος...

η Τάρα

25 Μαρτιου

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Να έχεις υγεία, ειρήνη, ελπίδες, όνειρα και χαρά
Με αγάπη, απο την άλλη άκρη της γής,
η Τάρα

ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΕΛΛΑΔΑ...

ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΕΛΛΑΔΑ...
Τόσο μακριά είσαι αλλα επίσης
τόσο κοντά σε έχω
μέσα στις σκέψεις μου,
μέσα στην καρδιά και το πνεύμα μου.
Σε βλέπω σαν τον Όμηρο,
με τα μάτια της ψυχής μου.
Σε νιώθω με τη μελαγχολία μου,
σου μιλάω με το αίμα μου
που χτυπάει για σένα και σου λέει:
σ'αγαπώ...σ'αγαπώ....
αλλά...μου λείπεις.
Δεν μπορώ να ακούω τον ήχο
των κυμάτων σου, απο κοντά
δε μπορώ να μυρίσω τα νυχτολούλουδα
απο κοντά, δε μπορώ να δώ
το γαλάζιο σου απο κοντά....
τόσο βάρος έχει η σιωπή,
αυτή η σιωπή μου μένει γύρω απο μένα
απο την στιγμή που σε άφησα
εδώ και δέκα χρόνια...
Δε μπορώ να συνεχίσω,
τα δάκρυα μου γλιστράνε
πάνω απο αυτό το βρεγμένο χαρτί...
            * * * * *
21 μαρτίου 2012
Απο την άλλη άκρη  της γής,
η ΤάRα

ΜΙΑ ΦΤΩΧΗ ΠΑΝΣΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ

ΜΙΑ ΦΤΩΧΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ

Ήμουν στον κήπο,

μύρισα το ποτισμένο πράσινο χορτάρι

όπως τις ελπίδες...όπως τις ελιές

Κατέβηκε το απόγευμα και

τα πουλάκια αποχαιρέτησαν

αυτή την ημέρα

με το τιτίβισμα τους και

ρούφηξαν το νέκταρ των λουλουδιών...

Άρχιζε η νύχτα

είδα κάτι ,που

λίγες φορές βλέπουμε

σ'αυτή την πόλη:

Μια πανσέληνο!!!

αλλά...ήταν μια

φτωχή πανσέληνο

που σκέπασαν... τα σύννεφα.

Περίμενα, σχεδόν μια ώρα

για να δώ εάν βασιλεύει

η πανσέληνος μια στιγμή.

Ημούν κουρασμένη,

αλλά...περίμενα...

πάλεψα με την κούραση..

ξαφνικά, έφυγαν τα σύννεφα σιγά σιγά

και εμφανίστηκε η πανσέληνος ολόκληρη,

πολύ φωτισμένη........

Είπα: Το ίδιο θα γίνει με την Ελλάδα,

τώρα έχει σύννεφα και σκοτάδι,

πόνος και δάκρυα, αλλά

θα έρθει η στιγμή που

θα λαμπεί πάλι,

όχι μόνο σαν μια Ελπιδα, αλλά

σαν μια όμορφη πραγματικότητα!!!

* * * * *

8 Μαρτίου 2012

Απο την άλλη άκρη της γής,

η Τάρα

ΠΕΣ ΜΟΥ...ΕΛΛΑΔΑ...

ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΛΛΑΔΑ...

Λυπημένη είναι η ζωή

ενός τυφλού

που δεν ξέρε πού να πάει,

αλλά πιο λυπημένη είναι

η δική μου που δεν ξέρει

εαν με αγαπάς...

Αφιέρωσα η ζωή μου στον Θεό

αλλά δεν ήξερα οτι Αυτός

θα σε βάλει στο δρόμο μου,

εσέν, με τα μάτια σου βαθιά

με τα χέρια σου ζεστά

που μου έφεραν

μέσα της λύμνες,, και τα δέντρα

στα βουνά ψηλά,

και μέσα στα γλυκά

και όμορφα κύματα

με το μουρμούρισμα τους...

Λυπημένη είναι η ζωή

ενός τυφλού

που δεν ξέρει που να πάει

αλλα πιο λυπημένη είναι

η δική μου, που δεν ξέρει

εαν με αγαπάς....

Πες μου Ελλάδα! μήπως...

με αγαπάς;;

     * * * * *

Μαρτίου 2012

Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος,

η Τάρα