Κύριε!
θέλω να περπατάω
με πιασμένα τα χέρια μας
στο δρόμο της ζωής,
να μου μάθεις το όνομα
του κάθε λουλουδιού...
για να μου δείχνεις τα δάση
και το πέλαγος,
να μου μάθεις το όνομα
του κάθε δέντρου
για να γράφουμε εκεί
το όνομά Σου και το δικό μου
θέλω να περπατάμε βήμα και βήμα
κοιτάζοντας τα ίχνη μας που αφήσαμε
μέχρι το δρόμο της Ιθάκης
θέλω να μοιραστούμε μια όμορφη πανσέληνο
θέλω να μοιραστούμε ένα τεράστιο ηλιοβασίλεμα
θέλω να περπατάμε μαζί, ψηλά, στα βουνά,
θέλω να πετάμε μαζί με τους γλάρους στην παραλία
και μαζί τους γύπες ψηλά στα βουνά.
θέλω να είσαι για μένα κουραγιο και χαρά,
θέλω να με βοηθήσεις εαν παραπατώ στο δρόμο
θέλω να είσαι ξεκούραση στην κούραση μου
θέλω να σε έχω συντροφιά βήμα και βήμα
εαν καμιά φορά πέσω και πρέπει να σηκωθώ
για να ξαναρχίσω
θέλω να σε έχω συντροφιά βήμα και βήμα,
να σου μιλάω με την σιωπή μου όταν είμαι κουρασμένη
Να βάλω τα μάτια μου, εκεί που είναι τα δικά σου
και να βάλω τα μάτια σου, εδώ που είναι τα δικά μου
ετσι, εσύ θα κοιτάς με τα μάτια μου
κι εγώ θα κοιτάω με τα μάτια σου.
Δώσε μου το χέρι σου για να φτάσουμε στον Ολυμπο
και μετά… ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!
Λιμα, 6 Οκτωβρίου 2011
1 μετά τα μεσάνυχτα
η TaRa
Έχω μείνει έκθαμβη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινητικότατο το ποίημα-Προσευχή.
Η TaRa...
Ποιά είσαι, TaRa;
Τί ὄμορφα που γράφεις!
ΟΔΥΣΣΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσευχή: Δώσε μου το χέρι Σου!... Η ιστορία της Ελλάδας και τα άγια λόγια του Θεού είναι
σχεδόν το ίδιο, όπως είπα μιλούν για δικαιοσύνη, για συγγνώμη, για αγάπη προς την ανθρωπότητα,
για σεβασμό, για ταπεινότητα... Είναι πολύ εύκολο να είναι κάποιος υπερήφανος, το δύσκολο είναι να είναι κάποιος ταπεινός!
Διάβασα που έγραψες: "έχω μείνει έκθαμβη! με ήτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα είσαι Οδύσσεια; Μήπως δεν σε λένε Πηνελόπη και σου αρέσει το πλέξιμο; :))
Καλό βράδυ.
η TaRa