Η Ελλάδα μου δώρισε ένα
κυανόλευκο νυχτολούλουδο
που μοσχοβολά πολύ.
Κυανό το σώμα του,
λευκό το πνεύμα του,
με άρωμα που τρέχει
μέσα στις φλέβες και το πνεύμα μου.
Ένα άρωμα που μου μιλάει από την Ακροπόλη,
από τις Καρυάτιδες που χορεύουν,
από τις ελιές της...
Ενα άρωμα που μου μιλάει
από τις ομορφιές της Ζακύνθου,
από τα μάρμαρα του Παρθενώνα,
από τις κόκκινες στήλες της Κνωσσού,
από τα αστέρια της Βεργίνας,
από τον χορό του Βουκεφάλα,
από τον Μέγα Αλέξανδρο
και το αρχαίο θέατρο του Φιλίππου στην Μακεδονία...
Ενα άρωμα που μου μιλάει
από τη Σπάρτη και τον Λεωνίδα,
από την Ελπίδα που ΠΟΤΕ δεν έχασε ο Οδυσσέας,
που θα φτάσει για μια άλλη φορά ακόμα στην Ιθάκη...
Η Ελλάδα μου δώρισε ένα νυχτολούλουδο
που μου μιλάει από τα νησιά και απο το Αιγαίο....
από τη γαλανή λίμνη της Βασιλίτσας...
Ένα κυανόλευκο νυχτολούλουδο
που αφηγείται εκείνο που μας
έμαθε η ιστορία και οι άγιες λέξεις του Θεού, σαν...
Δικαιοσύνη, συγγνώμη, θάρρος, ελπίδα, ανθρωπιά, ταπεινότητα...
όλο εκείνο που μάς κάνει να δημιουργούμε,
όχι να καταστρέφουμε...
Όλο το δωμάτιο μου, μοσχοβολάει
από το νυχτολούλουδο...
πρέπει να είναι έτσι γιατί μου έβαλε
μέσα στις φλέβες και το πνεύμα μου
όλο το άρωμα της ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΟΥ!!!
Λίμα, 7 Οκτωβρίου 2011
η Τάρα
Θαυμάσιο Μπλόγκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού το βρήκες αυτό το υπέροχο νυχτολούλουδο, Τάρα;
Στο μακρινό Περού!
Είναι πολύ όμορφα τα ποιήματά σου!
ΟΔΥΣΣΕΙΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ρωτάς πού βρήκα αυτό το υπέροχο νυχτολούλουδο... εδώ, μέσα μου, μέσα την καρδιά, εδώ μένει η Ελλάδα μου! και δεν έχει 4 κομμάτια, όχι! υπάρχει μέρος για την Ακρόπολη, για το
Ηράκλειο, για την Αθήνα, για την Κόνιτσα, για την Καβάλα, για την Καστοριά, για το Ρέθυμνο,
Χανιά, Σπάρτη, για τη ζεστή και όμορφη Θεσσαλονίκη, κ.τ.λ. κ.τ.λ. Κι ένα μέρος για τα βουνά
και τη θάλασσα, εκεί έχω τη Γοργόνα που τραγουδά μέσα μου: Ναύτη, καλέ ναύτη, ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος; Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει!!!
Χάρηκα που σε γνώρισα Οδύσσεια, έχεις ένα όνομα που έχει επίσης σχέση με τη λέξη Ελπίδα!
Σε ευχαριστώ! Εις το επανιδείν,
η TaRa