Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΣΥΜΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ


Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Περπάτησα στο δρόμο και είδα
όλα τα χρώματα της φύσης.
Είδα ένα άσπρο τριαντάφυλλο
που μας μίλαγε με αθωότητα
σήκωσα τα βλέμμα στον ουρανό
και αμέσως φαντάστηκα το γαλανό
της σημαίας μας:)
Είδα ένα μαύρο πουλάκι που με έκανε
να διαφοροποιώ το άσπρο απο το μαύρο.
Πήγα ένα τετράγωνο πιό μακριά,
κα συνάντησα με έναν πράσινο  κήπο,
πράσινο σαν την ελπίδα.
Κάθησα λίγο στον κήπο και είδα
ένα κόκκινο γαρίφαλλο!
κόκκινο σαν τη χαρά των παιδιών
που δεν ξέρουν απο το μαύρο,
Είδα το γκρι της μιας πέτρας,
Γκρι οπως έγινε πολλές φορές η ζωή.
δίπλα, ένα κίτρινο τρυαντάφυλλο,
κίτρινο, που επίσης μας δώσει χαρά.
Σήκωσα το βλέμμα στον ουρανό,
Και με έκανε να χαλαρώσω, να ηρεμήσω....
Φόναξα μέσα μου :  "Μπορώ να μιλάω
με τα χρώματα της φύσης" !!!
             **********
27 Σεπτεμβρίου 2012
Απο μακριά....
η Τάρα

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ...


ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΊ...
Γιατί έχω 2 χέρια για να γράφω,
για να χαϊδεύω εκείνους που αγαπώ,
για να έχω αυτιά για να ακούω
τη φωνή  των αγαπημένων μου.
για να ακούω όμορφη μουσική
Σε ευχαριστώ γιατί μπορώ να μιλάω
και να πω στους φίλους μου πόσο τους αγαπώ.
Σε ευχαριστώ γιατί μπορώ να μυρίσω τα
λουλούδια και η θάλασσα.
Σε ευχαριστώ γιατί έχω ένα παγκάκι στον
κήπο για να κάθομαι και για να
εμπνέομαι και να ξεκουράζομαι.
Σε ευχαριστώ γιατί μπορώ να περπατάω,
σε ευχαριστώ γιατί έχω φαγητό.
Σε ευχαριστώ γιατί έχω ένα δωμάτιο
και μια τουαλεττα καθαρά στην
πανσιόν που μένω.
Σε ευχαριστώ γιατί έχω ελαφρά ρούχα
για το καλοκαίρι και ζεστά ρούχα για το
χειμώνα  για να με ζεσταίνουν...
γιατί έχω ένα μαχιλάρι για να αφήνω
εκεί το κουράγιο μου.
Σε ευχαριστώ γιατί έχω μέσω υπολογιστή,
φίλους στην αγαπημένη Ελλάδα μου.
Σε ευχαριστώ γιατί έχω νερό για να
πλένομαι και για να το πίνω.
Σε ευχαριστώ γιατί μπορώ να δω!!!
Σε ευχαριστώ γιατί έχω  ευαισθησία,
Σε ευχαριστώ γιατί είδα εκείνα που έκαναν
τα χέρια και η καρδιά σου, στην Ελλάδα,
όλη εκείνη η ομορφιά οπου άφησες, όπως είπα,
τα λόγια σου.
Σε ευχαριστώ γιατί έκανες και στο 2.002 πραγματικότητα
το όνειρό μου για να την δω από κοντά.
Σε εχαριστώ γιατί έχω έναν υπολογιστή
για να συναντιέμαι με την Ελλάδα.
Σε ευχαριστώ γιατί με άφησες να ταξιδεύω,
αληθινά σχεδόν όλον τον κόσμο, και έτσι
μπορώ να μετράω την ομορφιά της Ελλάδας,
που επίσης ξέρω απο κοντά.
Σε ευχαριστώ γιατί δεν αγαπώ τις διακρίσεις,
τα ψέμματα, τη ζήλια, το μίσος...
Σε ευχαριστώ γιατί σε αγαπώ Εσένα
και όλο το έργο Σου!!
Λιμα, 25 Σεπτεμβρίου 2012
         ***********
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος,
η Τάρα

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΧΑΊΔΕΨΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΕΛΛΑΔΑ...

ΧΑΊΔΕΨΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΕΛΛΑΔΑ
Ημουν άρρωστη και πήρα με μελαγχολία
το χέρι σου Ελλάδα
Ενιωθα η άμμος σου
ένιωθα το πέλαγος σου
έπιασα οι λιμνες σου, σιγά σιγά
Χαϊδεψα στο ουρανό σου το φεγγάρι και
οι ελιές που μεγαλόνουν εκεί,
τα ποτάμια, τα νυχτολούλουδα,
όλα που μου έκαναν ευτιχισμένη.
Χθές σου είπα: είναι η σειρά σου,
χάϊδεψε τα μάτια μου,
που τόσο έχουν κλάψει,
Χάϊδεψε τα χέρια μου
που τόσο άδεια είναι,
χάϊδεψε οι σκέψεις μου
που δεν χαμογελάν....
Χέρι γλυκό, χέρι τρυφερό,
χέρι δυνατό, καλό μου χέρι....
της Ελλάδας μου ...
       **********
17 Σεπτεμβρίου 2012
Απο πολύ μακρυά,
η Τάρα

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΗΓΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ ΚΑΙ ΜΙΛΑΓΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ


ΠΗΓΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ  ΚΑΙ ΜΙΛΑΓΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ηταν απόγευμα και πήγα κοντά, σε ένα πάρκο
που ποτέ δεν είχε λουλούδια,
όλο είναι πράσινο, αλλά πήγα.
Κάθησα σε ένα παγκάκι και
είδα στο χώμα: ποδήλατα,
κόκκινα μπαλόνια και πατίνια.
Αμέσως άκουσα  φωνές  παιδιών
που έρχονται....
Χαμογέλασα, πριν να φύγω  στην Ελλάδα,
μεγάλωσα 12 παιδιά ορφάνά,
και τα έμαθα για την Ελλάδα. Δεν τους έχω ξαναδεί...
Τα παιδιά με κοίταξαν και με ρώτησαν
εαν ήθελα ένα μπισκότο.
Τους είπα¨Ναι ,
Είχα μαζί μου το τετράδιο και το μολύβι μου
με ρώτησαν τα παιδιά, τί είναι αυτό;;;;;;
για τα ελληνικά σύμβολα:)
Ελληνικά, απάντησα και άρχισα πάλι...
 τους μίλησα για την Ελλάδα.
Κάθησαν κάτω και με άκουσαν...
Πώς σε λένε; με ρώτησαν
με λένε  Ελένη, τους είπα:)
Και το επώνυμο σου; Τροία, τους είπα.
Και ο συζυγός σου, πώς τον λένε; με ρώτησαν,
ο Πάρης, τους ειπα (χαχαχα).
Εχεις ποδήλατο Ελένη;
οχι, αλλα έχω ένα άλογο
πώς το λένε:
 Δούριο Ιππο, απάντησα
Μέσα μου γέλησα, τους είπα
μια ιστορία με τον τροπο μου.
Μου είπαν οτι δεν μένουν κοντά,
και ήρθαν εδώ στο σπιτι ενός παιδιού
που γιόρτασε σήμερα.
Επίσης εγώ πρέπει να φύγω, τους είπα,
το παιδί μου είχε ένα ατύχιμα στο φτέρνα του!
Πως τον λένε;
ο Αχιλεας απάντησα
Γειά σου Ελένηηηηηηη!!!!!
Για σας τρώεςςςςςς !!
11 Σεπτεμβρίου 2012
Απο την άλλη άκρη της γης...
η Τάρα

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ


ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.
Με τόση υπομονή με βοηθάν οι φίλοι μου Ελληνες απο το διαδίκτυο...
είναι πολύ δύσκολο για μένα αλλά σιγά σιγά μαθαίνω, με το τρόπο που το
κάνουν , με αγάπη και υπομονή.
Εδώ και μέρες παλεύω με το φβ, οι φίλοι μου, ειδικά ο Γιώργος Π. θέλουν
να με μάθουν τι είναι ενας "τοίχος" στο διαδίκτυο.
Φυσικά ξέρω τί είναι ένα τοίχο, ενα (ωαλλ) αλλά πως μπορώ να κάνω για να καταλαβω οτι ένα τοίχο δεν είναι αληθινά ενα "τοίχο" στα ελληνικά,
αλλά ένα μέρο, μια σελίδα στο διαδίκτυο;.
Εδώ κι ένα μήνα, στo  ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, τρόμαξα όταν
έγραψα ένα μήνυμα, ακόμα δεν είχα πατήσει την αποστολή και ένα παραθυράκι, σαν ένα φαντάσμα που εμφανίζεται και εξαφανίστηκε,
μου ειπε: Στον...του αρέσει αυτό.  Στην ...την αρέσει το μήνυμα σου.
Τρόμαξα όπως είπα. Απο πού με είδαν;
Με απάντησαν η Γιωάννα και ο Σωτήρης.. Δοκίμασα μια φορά ακομα και
...θαύμα! μου άρεσε! Ηταν σαν ένα τηλεφωνάκι, μιλάγαμε οι 3.
Αλλο... είδα ένα όμορφο καφενείο στην παραλία του Καστελλόριζου
η πόρτα είναι ανοιχτή.....το σκέφτομαι λίγο και είπα: Θα παω μέσα!
Πάτησα κι έκανα πρσευχή για να μην κάνω ένα παλλιροϊκό κύμα!!!
Πάτησα όπως είπα, κι έγεινε μαύρη η φότο, απελπσμένη πάτησα το Χ
πάνω δεξιά. Ετρεμα, περάσαν περίπου 15 λεπτά και ήθελα να δω
τι θα γίνει με εκείνη φοτο που πάτησα.
Σιγά σιγά, για να μη με κατάλαβαν οι αλλοι, γύρισα. Εκεί είναι η φοτο
της Ιωάννας, ανάμεσα σε ολες τις όμορφες που έχει βάλει, τουλάχιστο, η φοτο
δεν ήταν βρεχμένη.
Μια μέρα, εδώ και λίγο ήθελα να γράφω στην αμμο του Καστελλορίζου,
σε μια πανέμορφη φοτο. Προσπάθησα να γράψω το όνομά μου στην άμμο αλλά...δεν έγεινε. Εκανα απ!ολα, του είπα στο ποντικι: θα σου
δώσω τυρί, τίποτα, τότε έκανα δυπλο κλικ πάνω την φοτο  και μεγάλωσε
η παραλία!! Εφυγα τόσο γρήγορα όπως μπήκα.
Αλλες φορές μου έστειλαν μηνύματα μεσα το φβ.και με κάλεσαν για ένα
συνέδριο εκεί, στην Ελλάδα. Απάντησα με ευγενία και ειπα οτι δεν μπορώ να'ρθώ γιατί μένω στην Λιμα, Περού. 

Γι αυτό, πολλές φορές δεν απάντησα στους φίλους μου, μακαρι να με κατάλαβαν.
Ακόμα δεν έμαθα πού να πατήσω στο μαίιλ μου για να βάλλω οι όμορφες
φατσούλες που πάντα βάλλει  ο Σωτήρης.
......η σοφία της αρχαίας Ελλάδας, μέσα το νού και το σώμμα.....η σοφία
της τεχνολογίας μέσα ένα ποντίκι κι ένα σκλιρό δισκ..........
                       ************
Λιμα, 4 Σεπτεμβρίου 2012
H Tάρα