ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ!!!

Σ., έχω διαβάσει με προσοχή τα λόγια σου... δεν ξέρω τί να σου πώ...είναι εδώ 9.15 μμ... δεν σου λέω: είναι νύχτα γιατί πολλές φορές η νύχτα είναι μέσα μας στο μεσημέρι...
Συγκινήθηκα πάρα πολύ, γιατί έχω πολλούς λόγους για να σου πω ότι ευχαριστώ τον κόσμο για σένα... συνεχίζω όρθια. Δεν είναι εύκολο να μιλάω μπροστά σε όλο το κόσμο για την υγεία μου, αλλά προσπαθώ να το κάνω. Εδώ και 15 μέρες έκανα εγχείρηση στα μάτια μου... γεννήθηκα με ένα πρόβλημα, ένα τρομερό αστιγματισμό.  Πέρασαν οι μέρες και... δεν είδα σωστά, ειδικά απο το αριστερό μάτι μου.
Ηθελα να φωνάξω: ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ!!! αλλά μόνο
είπα στη σιωπή: απο εδώ και πέρα θα τη δω σαν τον Όμηρο, με τα μάτια της ψυχής μου...
κοίταξα τον υπολογιστή μου και σκεφτόμουνα τους φίλους μου... τι μπορούσα να κάνω για να
διαβάζω τα mail τους; (πάντα έλεγα "το γράμμα" ειναι πιο πολύ ζεστό), εδώ κανείς δεν μιλά ελληνικά, κανείς δεν μπορεί να μου μεταφράσει τα μηνύματά τους... δεν μπορούσα να κλάψω· ο γιατρός μου είπε ότι θα ήταν χειρότερο.
Μια μέρα, εδώ και 3-4 περίπου, κοίταξα ένα mail απο το facebook... ήταν από Σ.... δεν τον γνώριζα, δεν ΣΕ γνώριζα, σιγά-σιγά διάβασα τα λόγια σου πολύ συγκινημένη, με έκανες να νιώθω ότι ήταν σπουδαίο να συνεχίζω με το γράψιμο και... Σηκώθηκα πάλι!
Ακουσα που ένας καλός φίλος είπε ότι του άρεσαν τα βουνά και αμέσως έγραψα σε ένα κομμάτι χαρτί: Τα βουνά κι εσύ... ήθελα να δωρίσω σε όλο το κόσμο εκείνο που του άρεσε... αν μπορούσα να
δωρίζω αστέρια... αν μπορούσα να δωρίζω Ήλιο για να ζεσταίνει τους παγωμένους... αν μπορούσα να δωρίζω καρδιές σε εκείνους που τις έχασαν στο δρόμο... αν μπορούσα να ζωγραφίσω τη σελήνη και τα αστέρια και να βάψω έναν βαθύ και μπλε ουρανό σε αυτή την πόλη όπου δεν βλέπουμε ούτε φεγγάρι, ούτε αστέρια, μόνο ένα χλωμό ουρανό... γι αυτό ήθελα να δωρίσω σε εκείνο τον καλό φίλο Τα Βουνά, που τόσο του αρέσουν.
Εσύ έκανες πολλά για μένα, μου έδωσες δύναμη και ενώ δεν ήξερες πως είχα σοβαρά προβλήματα. Θα κάνω σαν το πτηνό Φοίνικα... πέθανα στην φωλιά μου, ναι, αλλά έχω αναγεννηθεί πάλι. Ευχαριστώ τον κόσμο  σαν εσένα. Μακάρι να βρεις αυτή την ανάρτηση, ποτέ δεν είμαι σίγουρη αν το φτάνουν σωστά γιατί δεν ξέρω πολύ από Ίντερνετ. Να είσαι σίγουρος πως εμένα μου αρέσουν οι καλές καρδιές και ο κόσμος ο ευαίσθητος.
Ναύτη καλέ ναύτη, ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος! Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει!!!
Με ευγνωμοσύνη,
η TaRa