Φαντάστηκα μια λίμνη ψηλά στα βουνά
τιτίβισα μαζί με τα πουλάκια
το όνομά σου...
χόρεψαν τα λουλούδια,
χαμογέλασε ο ήλιος.
Έπιασα ένα φυλαχτό που φοράω
με μια αλυσίδα στο λαιμό μου
κι έχει το όνομά σου γραμμένο...
Ενα φυλαχτό που έχω μαζί μου
μια ζωή...
όταν μου το δώρισε η τσιγγάνα Λιούβα,
που μου είπε: απο την αγάπη μου για την Ελλάδα...
εκεί είναι η μοίρα και η αγάπη σου, μού ᾿πε.
Τα μάτια μου κοίταξαν μακρυά,
πολύ μακρυά...
από την ανατολή ώς τη δύση...
Έφυγε το βλέμμα μου, ταξίδεψε,
και σταμάτησε το ταξίδι του
σε κείνη τη λίμνη, ψηλά στα βουνά
που είχα από την αρχή φανταστεί.
Μόνο που τώρα δεν τη φαντάζομαι
τώρα αληθινά είμαι εκεί!
Το βλέμμα μου χαϊδεύει το φυλαχτό,
τα χέρια μου επίσης...
το βύθισα στο ψυχρό νερό της λίμνης,
το τύλιξα μες στα πέταλα ενός λουλουδιού,
κοίταξα ψηλά και είπα σιγά σιγά:
το όνομά σου... η μοίρα μου!
* * * * *
Νοέμβριος 20, του 2011
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος...
η Τάρα
Πολὺ ὡραῖο αὐτὸ τὸ ποίημά σου, Τάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕἶναι γραμμένο μὲ ἐξαιρετικὴ ἔμπνευση...
Ὅπως θὰ ἔλεγε καὶ ἡ φίλη σου ἡ Δἠμητρα:
«Μαγεύεις τὸν οὐρανὸ καὶ τὸ φῶς τῆς Ἑλλάδας
καὶ τὰ κάνεις ὅλα νὰ λάμπουν μὲ μαγικὸ τρόπο...»
Ἰδιαίτερα ὑπέροχος αὐτὸς ὁ στίχος:
«Τὸ ὄνομά σου... ἡ μοίρα μου»!
Ὑποθέτω τὸ ὄνομα εἶναι ἡ Ἑλλάδα...
Ἔτσι δὲν εἶναι;
Καλησπέρα Στα:) Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρεις τόσο καλά μου κάνει που σου αρέσουν εκείνα που γράφω...με πολλά λάθη,ναι, αλλά με
πολύ αγάπη επίσης. Ντρέπομαι μπροστά σου που γράφεις τέλια τα ελληνικά!Αλλα το σπουδαίο είναι οτι με καταλαβαίνεις. Από την ερώτηση σου... ναι!! φυσκά είναι η Ελλάδα!
η Τάρα
συγνώμη...έπρεπε να πώ: φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήη Τάρα
Αγαπημενη μου αδελφη συνηθως λενε ...οι ανθρωποι εμπνεονται την ανοιξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήεσενα πιστευω οτι σε εμπνεει το φθινοπωρο..με τα γλυκα του χρωματα,το αερακι που χαιδευει τα μαλλια σου και αφηνεσαι να σε παρασυρει..
Επειδη εγω πιστευω οτι ξερεις να κανεις ''μαγικα'' εχεις μεταμορφωθει σε γλαρο ,που εχει ανοιξει τα φτερα του ...και πεταει πανω απο την Ελλαδα,μιλαει με τους ψαραδες και μαθαινει νεα...και τα τραγουδαει με την φωνη του...
Να προσεχεις τον εαυτο σου αδελφη μου
και μη πετας πολυ ψηλα κ καουν τα φτερα σου...
Με αγαπη η μακρυνη ,κουρασμενη αδελφη σου
Δημητρα
Δήμητρα, αδερφή μου...μόνο λιγα λόγια γιατί
ΑπάντησηΔιαγραφήδούλεψα `ολη την ημέρα. Εδώ θα αρχίζει το καλοκαίρη στις 23 Δεκεμρίου. Ναι...εδώ και χρώνια `εχω μεταμορφωθεί σε `ενα γλάρο που πετάει στην Ελλάδα...μόνο σταματήσω στο παράθυρο των φιλλών μου...και προσέχω το όνειρό τους στην σιωπή και τους αφήσω `ενα λουλούδι στο
παράθυρο....Με αγάπι και σεβασμός, η αδερφή σου
η Τάρα.
ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ Tara κάθε χωρα περιγράφεται μεσα από την γλώσσα της.Ο ήχος από τα λόγια μας είναι το ίδιο σαν να ζωγραφίζουμε έναν πινακα.Τα λόγια μας είναι τα χρώματα.Κάθε τραγουδη μας κάθε ποίημα είναι ο δικός μας πινακας η δικια μας καλλιτεχνική δημιουργία.Τα Ισπανικά είναι η γλώσσα της αγάπης του ερωτα.Τα Αγγλικά είναι για τις επιχείρησης τα πλούτη τις χρηματικές συναλλαγές. Τα Γερμανικά έχουν ένα ύφος υπεροχης σχεδόν σαν στρατιωτικά παραγγέλματα Τα Γαλλικά είναι η γλώσσα της διπλωματίας σου λέω αυτό που θέλω με ένα τρόπο "γλυκο" αλλα διφορούμενο.Τα Ελληνικά όμως είναι η γλώσσα της ανθρωπιάς των ιδανικών αυτά που δίνουν αξια στον άνθρωπο που σε κάνουν να ίπτασαι πάνω από όλα.Nα βλέπεις τους άλλους και να δημιουργείς την φιλοσοφία της ζωής. Χαίρομαι που μιλάς Ισπανικά γιατί σίγουρα έχεις μια καρδια που ξέρει να αγαπάει.Αλλα εσύ διάλεξες τα Ελληνικά για να χρωματίσεις τον δικό σου πινακα που δημιουργεις με τις Ελληνικές σου λέξεις μέσα από τα ποιήματα σου.Σε συγχαίρω Tara.Η Eλλάδα χρειάζεται άτομα σαν και εσένα που την αγαπούν αληθινά.Σήμερα όσο ποτε πριν
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάκη, καλημέρα. Ναι...εγώ διάλεξα τα ελληνικά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω διαβάσει με προσοχή όλα που έγραψες.Χαίρομαι που είσαι στην γειτονιά μας, όπως λέει η "αδελφή" μου η Δήμητρα. Να είσαι καλά
η Τάρα