Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ




Είδα ένα ηλιοβασίλεμα
το κοίταξα ως τη στιγμή που έσβησε
Ρωτάω... ποιόν, ποιά περιμένει;
Η νύχτα που είναι κοντά, μου απάντησε:
"το ηλιοβασίλεμα περίμενε τη σελήνη!
Σπάνιες φορές την έχει δεί, αλλά είναι ερωτεύμενο
με τ᾿ ασημένια της μαλλιά
και με τα μάτια της τα μαύρα...
μαύρα σαν την νύχτα.
Μια σελήνη, όπως λένε οι στίχοι:
"Τσιγγάνα μαυρομάτα
πάλι τους δρόμους πήρες,
για να διαβάζεις τα χαρτιά
και για να πεις τις μοίρες..."
Έτσι η σελήνη πήρε δρόμους μακρινούς,
κι έτσι δεν συναντήθηκαν ποτέ.
Το ηλιοβασίλεμα την περιμένει πάντα το απόγευμα,
έρχεται σαν δυνατός βασιλιάς,
στολισμένος με πολλά χρώματα:
κίτρινο, πορτοκαλί, ροζ και κόκκινο...
και περήφανο δείχνει την εξουσία του.
Αλλά ήρθε η στιγμή να φύγει
σε χώρες μακρινές,
άλλους ωραίους ουρανούς
στον κόσμο να χαρίσει.

Δεν συμφωνούν με τις ώρες...
Και το ηλιοβασίλεμα τραγουδά:
"Σελήνη, τσιγγάνα μαυρομάτα
με μάτια μαύρα σαν τη νύχτα,
πάλι τους δρόμους πήρες,
για να διαβάσεις τα χαρτιά
και για να λες τς μοίρες"
13 Οκτωβρίου 2011
1.20 μετά τα μεσάνυχτα
η Τάρα

6 σχόλια:

  1. Ταρα..τσιγγανα μαυροματα
    που μαγευεις τον ουρανο και το φως της Ελλαδας
    και τα κανεις ολα να λαμπουν με μαγικο τροπο..
    με αγαπη..
    Δινεις μορφη στα αψυχα πραγματα και φως λαμπερο εκει που υπαρχει σκοταδι..
    Αδελφη μου αγαπημενη..τσιγγανα μαυροματα
    που ο βασιλιας ηλιος δειχνει πιο φωτεινος με την πενα σου ..Σαν ζωγραφος εισαι με το πινελλο βουτηγμενο στο γαλαζιο και ετοιμαζεσαι να το εναποθεσεις πανω στο καβαλεττο..
    Να μοιρασεις χρωματα παντου..πορτοκαλι,κιτρινο,ροζ με χρυσες ουρες...
    να καλοσωρισουν την νυχτα που κυλαει αργα αργα...
    Καλο βραδυ γλυκια αδελφη μου
    Δημητρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δήμητρα, αδελφή μου μακρινή...Τόσα χρώνια που μας γνωρίζουνε και ακόμα δεν μας έχουμε αγκαλιασει απο κοντά...Γράφεις τόσο όμορφο...
    Σ'ευχαριστώ για τα ωραία λόγια σου. Πάντα
    πιστεώ στην Ελπίδα αλλά ...τα χρώνια πέρασαν και
    δεν έχω ξαναδεί στην Ελλάδα. Οταν ήμουν εκεί στα 2.002 ακόμα δεν σε γνώρισα και, δεν σε είδα.
    Πάντα έχω στο νού και στην καρδιά μου, εκείνο ποίημα που έγραψα και το λέω; ΘΑ'ΘΕΛΑ ΝΑ ΕΧΩ
    ΠΙΟ ΛΟΛΥ ΚΑΙΡΟ!!...Και ο Θεός θα σε προσέχει πάντα!!Με αγάπη κι ευγνωμοσύνη, η αδελφή σου...
    η Τάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δήμητρα, αδελφή μου:) Πριν απ'όλα, πρέπει να σε ζητώ συγνώμη γιατί στο προιγούμενο σχολιο, σου
    ειπα "μακρινή αδελφή μου" μακρυνή είναι με: υ:) θα το γράψω 50 φορές! Διάβασα τα όμορφα λόγια σου. Εχεις ένα ποιητικό τρόπο για να εκφράζεσαι,
    γιατί δεν γράφεις εδώ στο μπλογκ στην κεντρική
    σελιδα;; έτσι την λένε;; εκεί οπου αφήσω εγώ
    οι αναρτησεις μου;; Ελα! θα σε καλέσω, κάνε το!
    Θυμάμαι οτι εδώ και 4 χρώνια περίπου, μου έστειλες ένα μικρό αλλα όμορφο ποίημα με το οποίο κέρδησες το πρώτο βραβείο. Ελα! σε περιμένω.Και πριν να φύγω, να σου πώ κάτι..δε μου φτάνουν 24 ώρες κάθε μέρα για να γράψω ποίηματα για την Ελλάδα, για να την πώ τόσο πολύ την αγαπώ, για να την ονειρεύω...Να την προσέχεις...Με αγάπη, η αδελφή σου
    η Τάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Tara Εάν όμως το ηλιοβασίλεμα έχανε την ελπίδα ότι κάποτε θα καταφέρει να ανταμωθεί με την Σελήνη.Τότε και εμείς δεν θα βλέπαμε ποτε τον "χρυσοκκινο" ουρανό που βυθίζεται στο πέλαγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σακη, μόνος σου έστειλες το σχόλιο;;έμαθες;; Χαίρομαι πάρα πολύ! Ναι..θυμάμαι που έγραψα:ηρθε η στιγμή που θα φύγε σε χώρες μακρυνές...το κατάλαβες πολύ καλά γιατί είσαι
    ναύτης και σίγουρα έχεις δεί χιλιαδες φορές όταν το χρυσό ουρανό βυθίζεται στο πέλαγος.....
    Βλέπω ότι έχεις διαβάσει πολύ απο εκείνα που γράφω, σ'ευχαριστώ. η Ταρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σακη!! μολίς τώρα βλέπω οτι είσαι μέλος!! Ωραία! Είσαι το μέλο 13, και το 7 και το 13 είναι νούμερα της καλής τύχης! Τουλάχιστο τώρα σας βλέπω! 13 ! πριν απο τώρα είδα μόνο 6,μόνο μια φορά είδα 7.
    Χαιρετισμούς,
    η Ταρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή