Ρώτησα τη φύση
αν σε έχει δει.
Σε έψαξα στη θάλασσα και στα βουνά,
στην άμμο και το χορτάρι.
Το πρωί ρώτησα τους γλάρους
αν σε έχουν δει.
Την νύχτα, περπατώντας
κάτω από το σεληνόφως,
ρώτησα το φεγγάρι
αν σε έχει δει.
Ρώτησα τα αστέρια
αν έχουν ακούσει τη φωνή σου και το όνομά σου.
Ρώτησα τους βράχους
αν κάθεσαι εκεί...
Όλα μου είπαν:
Όχι, δεν την έχουμε δει...
Πώς είναι;
Ίσως μπορούμε να τη βρούμε...
Τους είπα:
Έχει γλυκύτητα στα μάτια της,
είναι μεγάλη στην ηλικία,
αλλά έχει πιο πολλή νεότητα στο βλέμμα της,
αγαπά το Θεό που δημιούργησε τη φύση,
αγαπά τα παιδιά, τη μουσική,
τα λουλούδια, τις λίμνες και τα δέντρα.
τη θάλασσα και τα πουλάκια.
Είναι ευτυχισμένη με την ευτυχία των άλλων...
Αγαπά πολύ αυτή την κυανόλευκη χώρα,
την Ελλάδα... των ονείρων μου...
Μου απάντησαν:
Α! Ναι... την έχουμε ακούσει
και την έχουμε δει...
Τη λένε... Καλοσύνη!!!
* * * * *
19 Δεκεμβρίου 2011
Αφιερωμένο στην "ελληνίδα μάνα" που τόση τρυφερότητα μου
έδωσε"
Από την άλλη άκρη της γης,
η Τάρα
Tara η καλοσύνη ποτε δεν ζητάει αντάλλαγμα δίνει χωρίς να περιμένει πληρωμή.Είναι πολύ δύσκολο να την συναντήσεις όμως πολλές φορες βρίσκετε εκεί που δεν την περιμένεις όπως και εσύ Tara.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο και οι ώρες που περνάμε φαίνονται οι πιο μαύρες ,πάντοτε μετά το σκοτάδι έρχεται το φως του ηλιου που μας γεμίζει ελπίδα. Κάθε Χριστούγεννα μαζί με τον Ιησού γεννιέται και η ελπίδα.Καλά Χριστούγεννα Tara.