Μου λείπει η παρουσία σου,
μου λείπει η φωνή σου,
μου λείπουν τα μάτια σου
με το βλέμμα, εκείνο
που με ταξιδεύει...
Μου λείπουν όλα εκείνα
από την ιστορία,
αναμνήσεις μπερδεμένες
με τις δικές μου...
Μου λείπει ο ήλιος
που περπατά μαζί σου
και με ζεσταίνει,
μου λείπει το φεγγάρι
που είναι μέσα σου
και φωτίζει τις νύχτες μου...
Μου λείπουν τα κλαδιά και τα φυτά
που χτυπούν μες στην καρδιά σου
την αγάπη για τη φύση,
για την ανθρωπότητα,
αγαπημένη χώρα.
Μου λείπουν όλα εκείνα που είσαι εσύ:
αφροπέλαγος και κύματα,
άμμος και βράχοι,
δέντρα και χορτάρι,
λίμνες και πανσέληνος...
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος
η Τάρα
17 Δεκεμβρίου 2011
Tara μου άρεσε το ποίημα σου .Η αλήθεια είναι ότι με έκανε να καταλάβω ότι όσο πιο πολύ μας λείπει κάποιος.Τόσο πιο πολύ η παρουσία του είναι πάντα μαζί μας.Όμως αυτή τη φορα νομίζω ότι Λείπει μια από τις τόσο όμορφες εικόνες που "συνοδευουν" τα ποιήματα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Σάκη, μου λείπει...Ελλάδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήη Τάρα
Σάκη, έχεις δίκαιο. Λείπει μια όμορφη εικόνα σε αυτό το ποίημα, αλλά ένα καλό φίλο που βάλλει τις εικόνες, δεν έχει ελεύθερο χρώνο τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήη Τάρα
Αγαπημενη μου αδελφη σε χαιρετω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιημα σου ειναι γεματο τρυφεροτητα ,νοιωθεις οτι εισαι σε μια αγκαλια...
θα διαφωνισω και με τους δυο σας..Μπορει μια εικονα να ειναι χιλιες λεξεις,αλλα τα ποιηματα σου δεν χρειαζονται εικονες..Εχουν ψυχη,εχουν ζωντανια κ αγαπη πολυ..Ζωγραφιζουν απο μονα τους τις εικονες και ο καθενας διαβαζοντας τα και αναλογα με την ψυχη και την φαντασια που διαθετει δημιουργει την δικη του εικονα..
Τα ποιηματα σου ταξιδευουν..
Περπατανε στα βουνα σαν ορειβατες,κολυμπανε στο αιγαιο,γινονται αερακι και λαμπουν σαν ηλιαχτιδες πανω στα πεταλα των μα...
Τα ποιηματα σου ,εμπνεουν τον ζωγραφο να παρει το καβαλετο και τα πινελα και ζωγραφισει τα ομορφοτερα εργα...
Δεν χρειαζονται εικονες τα ποιηματα σου...ειναι εκεινα ζωγραφιες...
Ειναι το χερι του Θεου ,που πιστευεις πολυ και εχεις μεσα σου καθε στιγμη της ζωης σου.
Ετσι να μεινεις πολυαγαπημενη μου αδελφη.
Σε φιλω και στα δυο σου μαγουλα
Η αδελφη σου
Δημητρα
Δήμητρα, μακρυνή και αγαπημένη αδελφή μου, διαφωνώ με τα λόγια σου γύρο από τις εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα θα'θελα να σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. Μου λες οτι το ποίημα μου είναι γεμάτο τρυφερότητα...ναι, απο μικρή την έψαξα...
Γύρο απο τις εικονες. ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ! Ενα φίλο πολύ αγαπημένο, τις βάλλει με καλή διάθεση για όλους μας. Στις νύχτες, πριν να πάω για ύπνο, ανοίγω το μπλογκ, το διαβάζω και βλέπω εκείνες όμορφες εικονες και ονειρεύω...μια νύχτα είμαι στην θάλασσα και μιλάω με της σειρινες, αλλη νύχτα είμαι στα βουνά,καθισμένη σε μια λίμνη και μιλάω με την κουκουβάγια...και κάθομαι εκεί μέχρι να έρθει η αύρα...εκείνες εικόνες που έχουν αππόχομμα της Ελλαδας μου.....Με κατάλαβες τώρα;; π.χ. κοιτάω στον Μέγα Αλέξανδρο, και τον ρωτήσω απο το μανδίο αφιερομένο στον Αμόνα Δία....Με κατάλαβες τώρα καλή μου Δήμητρα;;Σ'ευχαριστώ και πάλι, η αδελφή σου
η Τάρα
Τώρα Tara δεν λείπει τίποτα από τα ποιήματα σου.Η πινελιά της όμορφης εικόνας μπήκε στο έργο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ`ευχαριστώ Σακη γιατί κάθε μέρα διαβάζεις τα δικά μου.Ναι..είναι όμορφη η εικόνα:)
ΑπάντησηΔιαγραφήη Τάρα