Απάνδηση για την Φοτσλευκαδα

Χάρικα πολύ γιατί βρήκα ένα γραμα σου:) Διάβασα το ποίημα του Κ. Καβαφη, σε ευχαριστώ,
ειναι λυπημενο, ναι? αλλα μου άρεσε και το κατάλαβα απόλυτα. Ξέρεις? φαίνεται οτι δεν
υπάρχει κόσμο μεσα. Μόνο είμαστε εσύ, έγώ και τα λόγια μας, γεματη Ελλαδα....
Δεν ξέρω πολύ απο μπλογκς, αλλα μου φάινεται οτι σε αυτο, γεμήσουμε τις σελιδες  με
την σκέφσεις μας, με την μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα....Αφησες εσύ τα ποίηματα που
σου αρεσουν, εγώ κάνω το ιδιο, είναι σαν....μια γωνιά της Ελλαδας που είναι στο αέρας.....
παντού και παντοτε... Πολύ θα ήθελα να σε γνωρίσω μια φορά από κοντά:)
Καληνύχτα Φοτσλευκάδα. Χαίρομαι που είσαι καλύτερα....θα είναι ωραίο εαν καμιά
φορά θα περπατάμε στην αμμο χωρίς παπουτσια με βιβλια των ποιματων στα χερια μας...
και να μιλαμε με τα κύμματα και τα κοχιλια, με τους γλαρους και με το αφρο.....
Παλι, καληνυχτα.
η TaRa