Μόλις τον Ιουλίου, άκουσα για τον Νικηφόρο Βρεττάκο. Θα ήθελα να πω
κάτι με ταπεινότητα, με θαυμασμό και σεβασμό.
Εδώ κι ένα μήνα περίπου, πήρα από ένα πολύ καλό φίλο, τον Γιώργο
Παυλάκο, που δουλεύει στο ΟΔΕΓ: Οργανισμός για την Διάδοση της
ελληνικής Γλώσσας, ένα βιβλίο που δημοσιεύει ο ΟΔΕΓ. Εκεί ήταν
ένα σπουδαίο άρθρο της κ.Μίνα Κόρσου Καπέλλου. Φιλόλογος, Λογοτέχνης και μέλος του ΟΔΕΓ. Εκεί διάβασα απο Ν. Βρεττάκο και...σύμπτωση!
μια φίλη μου ελληνίδα η κ. Κρινιώ Στρίγκου που διδάσκει εδώ
τον Ελληνικό Πολιτισμό, μου είχε μιλήσει εδώ και 20 μέρες για
τον Νικηφόρο Βρεττάκο (1912/1991) μου είπε ότι ήταν ένας σπουδαίος
Ελληνας ποιητής από το Γύθειο, βραβευμένος με το βραβείο Λένιν.
Μου είπε η Κρινιώ εκείνη τη φράση του Βρεττάκου
"Πάρε το λόγο μου, δώσε μου το χέρι σου" ..τόση βαθειά φράση..
με μίλησε για το De Profundis. Ηθελα να μάθω περισσότερα από αυτόν
και κάτα τύχη πήρα το βιβλίο του ΟΔΕΓ. Εκεί ήταν εκείνο που έψαχνα!
Ενα άρθρο για τον Βρεττάκο, που έγραψε η κ. Μινα Κόρσου Καπελλου.
Δεν διάβασα εκείνο το άρθρο όταν το πήρα απο την Ελλάδα γιατί ...δεν
ξέρω γιατί... Τώρα σκέφτομαι: ήταν η τύχη, δεν ήταν η στιγμή για να
μαθαίνω γι’αυτόν τον ποιητή.
Παίρνοντας τα λόγια της κ. Μίνα Κόρσου Καπέλλου, "Ο Βρεττάκος το
1941 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποιήσεων, το 1956 με το Α, Κρατικό
Βραβείο Ποιήσεως, και το 1977 με Βραβείο Ποιήσεως της Ακαδημίας
Αθηνών"
Το έργο του μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκες γλώσσες και σε χώρες
της λατινικής γλώσσας.
Διάβασα στο ΟΔΕΓ, μικρές περιλήψεις απο τα λόγια του. Βρεττάκου από
τα πρώτα νεανικά του χρόνια, έκφραζε ένα πόνο για την ζωή και το κόσμο...
Στην συλλογή "Κύκνος" και ειδικότερα στα ποιήματα De Profundis clamani " και "Προσευχή των αστέγων" διακρινουμε την αγωνία του ποιητή για τους ταπεινούς και αδύναμους.
Εγώ, απο πολύ νεαρή, υπόφερα πολύ με τους φτωχους και ταπεινούς, μπροστά στην αδικία.
Κατάλαβα πως είναι πολύ ευαίσθητος, έγραψε για τα μαλλιά της μητέρας του ....για τον κήπο μας θάλασσα ...μίλαγε για αρετές... η μητέρα μου στην εκκλησία...φρουτα και λουλούδια...εικόνες απο το ηλιοβασίλεμα... όλα οσα μου αρέσουν εμένα.
Είμαι πολύ συγκινημένη, διάβασα για κάποιον που αγάπησε πολύ την ανθρωπότητα, την φύση, ειδικά τις θάλασσες, το ηλιοβασίλεμα, τους φτωχούς...
Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο για αυτό το βιβλίο, και συγχαριτήρια στην κ.Μινα Κόρσου Καπέλλου.
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος,
Η Τάρα
κάτι με ταπεινότητα, με θαυμασμό και σεβασμό.
Εδώ κι ένα μήνα περίπου, πήρα από ένα πολύ καλό φίλο, τον Γιώργο
Παυλάκο, που δουλεύει στο ΟΔΕΓ: Οργανισμός για την Διάδοση της
ελληνικής Γλώσσας, ένα βιβλίο που δημοσιεύει ο ΟΔΕΓ. Εκεί ήταν
ένα σπουδαίο άρθρο της κ.Μίνα Κόρσου Καπέλλου. Φιλόλογος, Λογοτέχνης και μέλος του ΟΔΕΓ. Εκεί διάβασα απο Ν. Βρεττάκο και...σύμπτωση!
μια φίλη μου ελληνίδα η κ. Κρινιώ Στρίγκου που διδάσκει εδώ
τον Ελληνικό Πολιτισμό, μου είχε μιλήσει εδώ και 20 μέρες για
τον Νικηφόρο Βρεττάκο (1912/1991) μου είπε ότι ήταν ένας σπουδαίος
Ελληνας ποιητής από το Γύθειο, βραβευμένος με το βραβείο Λένιν.
Μου είπε η Κρινιώ εκείνη τη φράση του Βρεττάκου
"Πάρε το λόγο μου, δώσε μου το χέρι σου" ..τόση βαθειά φράση..
με μίλησε για το De Profundis. Ηθελα να μάθω περισσότερα από αυτόν
και κάτα τύχη πήρα το βιβλίο του ΟΔΕΓ. Εκεί ήταν εκείνο που έψαχνα!
Ενα άρθρο για τον Βρεττάκο, που έγραψε η κ. Μινα Κόρσου Καπελλου.
Δεν διάβασα εκείνο το άρθρο όταν το πήρα απο την Ελλάδα γιατί ...δεν
ξέρω γιατί... Τώρα σκέφτομαι: ήταν η τύχη, δεν ήταν η στιγμή για να
μαθαίνω γι’αυτόν τον ποιητή.
Παίρνοντας τα λόγια της κ. Μίνα Κόρσου Καπέλλου, "Ο Βρεττάκος το
1941 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποιήσεων, το 1956 με το Α, Κρατικό
Βραβείο Ποιήσεως, και το 1977 με Βραβείο Ποιήσεως της Ακαδημίας
Αθηνών"
Το έργο του μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκες γλώσσες και σε χώρες
της λατινικής γλώσσας.
Διάβασα στο ΟΔΕΓ, μικρές περιλήψεις απο τα λόγια του. Βρεττάκου από
τα πρώτα νεανικά του χρόνια, έκφραζε ένα πόνο για την ζωή και το κόσμο...
Στην συλλογή "Κύκνος" και ειδικότερα στα ποιήματα De Profundis clamani " και "Προσευχή των αστέγων" διακρινουμε την αγωνία του ποιητή για τους ταπεινούς και αδύναμους.
Εγώ, απο πολύ νεαρή, υπόφερα πολύ με τους φτωχους και ταπεινούς, μπροστά στην αδικία.
Κατάλαβα πως είναι πολύ ευαίσθητος, έγραψε για τα μαλλιά της μητέρας του ....για τον κήπο μας θάλασσα ...μίλαγε για αρετές... η μητέρα μου στην εκκλησία...φρουτα και λουλούδια...εικόνες απο το ηλιοβασίλεμα... όλα οσα μου αρέσουν εμένα.
Είμαι πολύ συγκινημένη, διάβασα για κάποιον που αγάπησε πολύ την ανθρωπότητα, την φύση, ειδικά τις θάλασσες, το ηλιοβασίλεμα, τους φτωχούς...
Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο για αυτό το βιβλίο, και συγχαριτήρια στην κ.Μινα Κόρσου Καπέλλου.
Σε κάποιο μέρος του σύμπαντος,
Η Τάρα
Πολυαγαπημενη μου αδελφη χαιρομαι που εγραψες ο το υπεροχο αρθρο για τον Νικηφορο Βρεττακο.Σου γραφω δυο ποιηματα του για να τον γνωρισεις και απο αυτα που εχει γραψει.Χαιρομαι που γραφεις τοσο καταπληκτικα ...Κι αν που κ που κανεις καποιο λαθος σε συγχωρουμε διοτι τα ελληνικα τα εμαθες ολοκληρωτικα σχεδον μονη σου.Εμεις που ειναι η κυριως γλωσσα μας και κανουμε λαθη.Να μην στεναχωριεσαι...Σου γραφω πιο κατω τα δυο ποιηματα του Ν.Βρεττάκου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλω στα δυο μαγουλα
η μακρυνη σου αδελφη που σε θαυμαζει για την δυναμη της καρδιας σου και σε αγαπα πολυ
Δημητρα
Τῆς Σπάρτης οἱ πορτοκαλιές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤῆς Σπάρτης οἱ πορτοκαλιές, χιόνι, λουλούδια τοῦ ἔρωτα,
ἄσπρισαν ἀπ᾿ τὰ λόγια σου, γείρανε τὰ κλαδιά τους
γιόμισα τὸ μικρό μου κόρφο, πῆγα καὶ στὴ μάνα μου.
Κάθονταν κάτω ἀπ᾿ τὸ φεγγάρι καὶ μὲ νοιάζονταν,
κάθονταν κάτω ἀπ᾿ τὸ φεγγάρι καὶ μὲ μάλωνε:
Χτὲς σ᾿ ἔλουσα, χτὲς σ᾿ ἄλλαξα, ποῦ γύριζες -
ποιὸς γιόμισε τὰ ροῦχα σου δάκρυα
καὶ νεραντζάνθια;
Τρία ποιήματα
ΑπάντησηΔιαγραφήἀπὸ τὴ
«Φιλοσοφία τῶν λουλουδιῶν»
ΓΕΝΕΣΗ
Αὐτὸ τὸ γαρύφαλλο, ποὺ κρατώντας το
ἀνάμεσα στὰ τρία μου δάχτυλα
τὸ σηκώνω στὸ φῶς, μοῦ μίλησε καὶ
παρὰ τὸν κοινὸ νοῦ μου τὸ κατανόησα.
Μι᾿ ἁλυσίδα ἀπὸ ἀτέλειωτους γαλαξίες
συνεργάστηκαν,
διασταύρωσαν κάτω στὴ γῆ φωταψίες
- τὸ σύμπαν ὁλόκληρο πῆρε μέρος στὴ
γέννηση
αὐτοῦ τοῦ γαρύφαλλου.
Κι᾿ αὐτὸ ποὺ ἀκούω εἶναι οἱ φωνὲς
τῶν μαστόρων του μέσα του.
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
Ἂν μὲ βλέπουν νὰ στέκομαι
ὄρθιος, ἀκίνητος, μὲς
στὰ λουλούδια μου, ὅπως
αὐτὴ τὴ στιγμή,
θὰ νόμιζαν πὼς τὰ διδάσκω. Ἐνῷ
εἶμαι ἐγὼ ποὺ ἀκούω
κι αὐτὰ ποὺ μιλοῦν.
Ἔχοντας μὲ στὸ μέσο
μοῦ διδάσκουν τὸ φῶς.
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ἀναδύθηκε δάσος ζοφερὸ
ἀπ᾿ τὸ πνεῦμα μας
κι ἐκάλυψε τὸν ὁρίζοντα.
Μόνο ἀτραποὶ τρυπώνουν
καὶ χάνονται μέσα στὸ φόβο.
Μέλλον δὲν φαίνεται.
Τρέχουν, χορεύουν ἀνύποπτα
γιὰ ὅ,τι γίνεται πάνω τους
τὰ παιδιά, ἐνῷ γέρνοντας γύρω
καὶ κάτω ἀπ᾿ τὰ πόδια τους, (ὡς
ν᾿ ἀκοῦν τὴ βοὴ καὶ νὰ βλέπουν
τὸ σύννεφο) σὰν ἕνα ἀπέραντο
ὑπαίθριο ἐκκλησίασμα
τὰ λουλούδια προσεύχονται.
Δήμητρα, χάθηκα, ήμουν σε ένα μέρο που δεν έχω δεί ποτέ.Ουτε μπορούσα να γυρίσω. Δήμητρα, εσύ μου λες μόνο ωραία λόγια, άλλα
ΑπάντησηΔιαγραφήγια μένα είναι μεγάλη τιμή να σε έχω σαν φίλη και σαν αδελφή μου.
Με ευγνωμοσύνη και αγάπη,
η Τάρα
Τόσα γλυκά λόγια Δήμητρα, αδελφή μου. Εσύ πάντα μου έδωσες θάρρος για να γράφω. Οχι μόνο εγώ γράφω εδώ, άλλα γράφουν μαζί μου, φίλοι σαν εσένα και απο μακρυά μου δώσουν έμπνευση με την αόρατη παρουσιά τους.Σε ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήη Τάρα
Δήμητρα, μακρυνή αδελφή μου: θα διαβάζεις αυτά τα λόγια που σε αφήσω;;σου είπα εδώ και μισή ώρα οτι χάθηκα, μπήκα σε ένα μέρο
ΑπάντησηΔιαγραφήοπου με ζήτησαν το μαίιλ σου, και έγραψαν με παράξενα γράμματα, μια λέξη για να την μανδεύω!! Εγώ δεν ξέρω απ'έξω τα μαίιλς των
φίλων μου. Οταν μου γράφουν, εγώ μόνο πατήσω:απάντηση και μετά
αποστολή. Αλλο τρόπο δεν ξέρω.....Ευτυχώς είμαι τώρα σε ένα μέρο
γνωστό. Σου είπα: για μένα είναι μεγάλη τιμή να σε έχω σαν φίλη και σαν αδελφή μου!.....Πάρε το λόγο μου, δώσε μου το χέρι σου....
φιλιά
η Τάρα
Αγαπητή Τάρα εύχομαι πάντα να μας ζεσταίνεις με την αγάπη σου προς κάθε τι ελληνικό.
ΔιαγραφήΓ.Π.
Αγαπητή Τάρα εύχομαι πάντα να μας ζεσταίνεις με την αγάπη σου προς κάθε τι ελληνικό.
ΔιαγραφήΓ.Π.
Σε ευχαριστώ καλέ μου φίλε, ο Γ.Π. για τα καλά σου λογια και για
ΑπάντησηΔιαγραφήτα βιβλία που μου έστειλες. Επίσης από τις όμορφες σελιδες ωεβ,
που δείχνουν η μεγάλη αγάπη σου για την χώρα Μας! η Τάρα