ΨΑΧΝΩ ΕΝΑ ΚΌΚΚΙΝΟ ΔΑΚΡΥ
Ονειρεύτηκα....
Περπάτησα πάλι όπως το έκανα εδώ και 10 χρόνια
στην παραλία ενός νησιού της Ελλάδας
και κοίταξα μακρυά..
είδα εικόνες που μένουν
στις ανάμνησεις μου.
Κοίταξα την άσπρη άμμο ,
τα γλυκά κύματα που χαϊδεύουν με τρυφερότητα
τα πόδια μου.
Κοίταξα με θαυμασμό
πώς ανακατεύονται
το γαλανό χρώμα της θάλασσας
και το γαλανό χρώμα του ουρανού.
Κοίταξα πίσω....εκεί ήταν
τα ίχνη μου που σαν ένα πεντάγραμμο
έγραψαν στην άμμο: "Η θάλασσα"
του Ντεμπιςύ.
Θυμήθηκα με σαφηνεια που εδώ και 10 χρόνια
περπάτησα επίσης στην άμμο,
στο ίδιο μερος, και ήμουν τόσο συγκινημένη
και έπεσαν δάκρυα από τα μάτια μου
μαζί με τα
κύματα της ακρογιαλιά.
Αλλά, εγώ έψαξα κάτι ειδικό
που άφησα στην άμμο εδώ και 10 χρόνια:
ένα κόκκινο δάκρύ....
Το άφησα εκεί...
τώρα κατάλαβα οτι η θάλασσα βγήκε
από τα μάτια μου ανακατεύεται
με το αίμα της καρδιάς μου......
............
Λιμα, 23 Ιουλίου 2012
Απο άλλο ωκέανο....
η Τάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου