ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ

ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ
Λεωκο πνέυμα.....μαύρο ράσο...
μεγαλώσαμε μαζί, τρίξαμε με το κατσίκια
πάνω στο ψυλά βουνά και στις κοιλάδες,
γράψαμε τα ονοματά μας πανω τα δέντρα,
δίπλα σε μια λίμνη μαγική,
που μας γνώρισε  απο πάντα.....
Τα χρόνια πέρασαν...η ζωή μας χώρισε,
εσύ αποφάσισες να δώσεις την ζωή σου
στο  Θέο!!!
Σου εύψομαι να έχεις ηρεμία και ευτυχία,
σου εύχομαι ποτέ να μην το μετονιώσεις
εαν και η ζωή μας χώρισε.  Ξαναβρίσκαμε μαζί
μέσα στο ονειροιδανικό της φιλίας.
Σε είδα μέσα στα δέντρα με
το μαύρο ράσο σου, μιλάγαμε απο την ζωή μας,
εγώ σε κοίταζα με σεβασμό και θαυμασμό.....
Εφυγες χωρίς να γυρίσεις το κεφάλι σου πίσω,
εγώ έχω  μόνο στο μυαλό μου τη εικόνα σου
κα μια λαχτάρα ¨όταν φτάνει η στιγμή να φύγω
για πάντα...να γίνω ένας άσπρος γλάρος και
να πετάξω μέχρι το παράθυρο σου, με ένα
γαρύφαλο στο ράμφος μου....και...
μια προσευχή για σένα.
..............................
Σε κάποιο μέροσ του σύμπαντος....
Παρασκευή, 25 Ιουλίου 2014