ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ.
Οταν σύκωσα το κεφάλι μου ψηλά
είδα ένα τεράστιο πανσέλινο
που δεν είχε χρώμα ασυμή
αλλα ήτανε
ολόχρυσος,
τα αστέρια φαίνονται σαν ασυμέν ανθοί
που χόρευαν
γύρο απο το πανσέλινο.
Πώς θα είναι τώρα;;;
Τ'οτε ήμουν στο Ηράκλειο...
στην αγαπημένη μου Κρήτη,
μια στάγονα πέφτει απο τα ματια μου
οταν θυμάμαι εκείνη την παλιά εποχή,
το μοναδικό μέρος όταν ήμουν ευτυχισμένη...η
Ελλάδα...
Ποτε θα σε ξαναδώ πάλι;
που μπορώ να σε βρώ μια άλλη φορά;;
Δαίδαλε και Ικαρε: θέλω τα φτέρα σας
μόνο για μια στιγμή!
δεν περάζει εαν πεθαίνω μετά
αλλα θα δ'ω
Ελλαδα απο ψυλά
Θέλω να κλείνω τα μάτια μου
βλέποντας το γαλανό σου
και ακούγοντας κατι
που τραγούδησε για μένα κ'αποια ψυχή:
Σε αγαπ'ω
γιατι είσαι ωραία, σε αγαπώ γιατι είσαι εσύ...:
Θα ήτανε ένα γλυκός θάνατος.
Ξαπλωσμέμη στην αμμο, μια νύχτα,
κοιτάζοντας το ουρανό σου,
ακούγοντας τα δελφίνια
για να τραγουδάν για μένα:
..Είσαι ποτάμι, μια θάλασσα είμαι,
και πάντα κυλάμε μαζί...
......................
Λιμα, 7 Φεβρουαριο 2014
Ταρα
Αγαπητή Τάρα καλώς σε ξαναβρήκαμε στο Δίκτυο! απέραντη νοσταλγία βγαίνει από τα λόγια σου για τον Τόπο μας...έναν Τόπο που εσύ λατρεύεις κι ας είσαι τόσο μακριά...ενώ, εμείς που έχουμε την ευλογία να κατοικούμε σε αυτόν, τον καταστρέφουμε και είμαστε ανίκανοι να τον εκτιμήσουμε και να τον φροντίσουμε... Προσευχήσου Τάρα για την Ελλάδα που αγαπάς! για να μην κακοπέσει πάλι σε χέρια ξένων...
ΑπάντησηΔιαγραφήKalή μου Μαρία:) δεν ξέρω πώς είμαι εδώ. Πηρα το μαιλ σου, πάτησα....δεν ξέρω που....έκανα προσευχή και ειμαι μεσα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μπβλογκ λιτουργεί πάλι!!!! κι εσύ μου έδωσεσ τα νεα. Ημουν πολύ λυπημένη, κοιτάζοντας την ο8ονη και το γεμησα με εικονες....Ακομα δεη ξέρω εαν θα λάβεις αυτή την απάνδηση μου η ΄οχι. Πολλα φιλια, και ο Θεος μας ευλογεί και μας δορισει ελπιδεσ. Με πολύ τρυγερή, η Ταρα...και τωραα....που πατησω;;
Μαρίααααα!!!λιτουργεί!! ήρθε το σχολιο μου:! Παντα οταν εγραψα το Γοογλε διπλα την Ταρα, ειχα καλ'η τύχη!! Ονειρα γλυκά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ στο Γοογλε. Ταρα