ΕΝΑΣ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

ΕΝΑΣ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

Χαμογέλασε ςτα αστερια

ένας άνεμος εροτευμένος.

Εχει δει στην αγαπημένη του

σε μακρινές χώρες,

την έχει  δεί καθισμένη σε ένα βράχο

κοντά σε ένα ποτάμι,

πετώντας κόκκινα λουλούδια

"με αγαπά...δε με αγαπά.."

αλλα στην στιγμή που

σήκωσε το κεφάλι της

και φίλησε στο Ανεμο

αυτός κλέψε το χαμόγελο της

και το έφερε μαζί του,

Ολες της μέρες, αυτός ο άνεμος

Φέρνει σε μακρινές χόρες,

περιμένωντας  την αγάπη του...

μια εφηβή χωρίς πείρα

που δεν ήξερε να δείχνει

το τρυφερό πάθος

που έτρεχε στις φλέβα της

και έχασε στον Ανεμο!.!

Τωρα τα λουλουδια κόκκινα

Που πέταξε αυτή απο το βράχο,

Είναι δακρυα απο το αιμα,

Δάκρυα που πέφτουν απο τα μάτια της

Πέρασαν τα  χρόνια και κατάλαβε

Πως τον έχασε ,

Γιατί δεν είχε πείρα,

Αλλα ο Ανεμος μόνο της έμαθε

Πως ήταν μια αγκαλιά με τα φτέρα του.

Και μια φωνή λεει ακόμα:

«με αγαπά......δε με αγαπά..»

.....................................

2 Αυγουστο 2013

Σε κάποιο μέρο του σύμπαντος,

Ταρα