MIA KARDIA GEMATH AGAPH KAI TRYFEROTHTA GIA SENA...ELLADA

ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ,

ΓΙΑ ΣΕΝΑ....ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ

Είμαστε στο χειμώνα, κάνει υγρασία

φυσά δυνατά ο άνεμος

Περπάτησα στο δρόμο. χωρίς πορεία και είπα:

"Ισως θα σε βρώ, Ελλάδα μου"

Κοίταξα τον ουρανό, ήταν χλωμός και γκρί.

Ξαφνικά άρχισε να βρέχει

σταγόνες αμέτρητες

που μπερδεύονται με εκείνες που βγαίνουν από τα μάτια μου,

έκλαψα με σταγόνες της βροχής,

γιατί σε θυμήθηκα Ελλάδα των παραμυθιών μου.

Νοσταλγώ πάρα πολύ εκείνο τον ουρανό,

που είδα εκεί.

Τα άστρα έκαναν γιορτές, έπαιζαν κλασική μουσική

που τόσο πολύ μου αρέσουν,

λαϊκα, ρεμπέτικα... για την χαρά της σελήνης...

Ελλάδα μου, τώρα γράφω αυτό, στον κήπο,

πέφτουν σταγόνες από τα μάτια μου,

εδώ...η αόρατη σελήνη κλαίει μαζί μου..

Γεννήθηκα με μια καρδιά γεματη

αγάπη και τρυφερότητα για σένα,

Ελλάδα..

ήταν η μοίρα μου....

να ζω για να σε λατρεύω

και δεν σε έχω ξαναδεί...

Είχα πει σε εκείνο το παλιό ποίημα:

"αγάλματα και ερείπια αρχαϊκα

που μου μιλούν στην σιωπή και μόνο στο όνειρο"

Τι μου έκανες Ελλάδα;

Γέμισες με αγάπη και τρυφερότητα την καρδιά μου

και δεν σε έχω ξαναδεί...

Ω!!!Αυτά δεν είναι αστεράκια

είναι κόκκινες σταγόνες που πέφτουν απο τα μάτια μου.

Απο την άλλη άκρη της γής, με μια τεράστια αγάπη,

η Τάρα