Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΑΦΙΣΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.....

ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΑΦΙΣΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ  ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.....
Γύρισα στην Αθήνα και με περίμεναν ολοι οι φιλοι μου στο ξενοδοχειο, μεταξη αυτών ηταν ένας καθηγητής συνοδευμένος με ενα λεωφορίο γεμάτο φητητές για
να παμε στην Θεσσαλονίκη......δεν μπορούσα αιασθανόμουνα τόσο άσχημα που νόμιζα οτι θα πεθάνω.Εγω ήθελα να γυρησω γρήγορα στην Λίμα για να μην είμαι ένα βάρος στους φίλους μου που με συνόδευσαν στο Λαικό Νοσοκομείο. Δεν καταλαβα γιατί οι γιατροί με περιμεναν με τόση αγάπη και μου ήπανε να παραμίνω στην Ελλαδα. Ταξήδεψα εκεινο το ξημέρωμα......στο αερπλάνο καθησα δίπλα σε ένα παραθυρο για να δω τον ουρανό . Τελειωσε η νύχτα και αρχισε το ξημέρωμα, κοιταξα βαθειά τον ουρανό και γεμισα τα μάτια μου και την καρδιά μου με εκεινο το μπλέ το γαλανό, εκεινο τον ουρανό που δεν είδα ποτε...μονο όταν ήμουν μικρή.Οταν άρχισε το νέφος έκλεισα τα μάτια μου και δεν τα άνοιξα ως εδώ στην Λιμα,οπου άρχισε ο θάνατος μου........αλλα ο Φοίνικας ..........
Ξέρω οτι αυτό που γράφω ειναι προσωπικό αλλα πρέπει να πω το τι μου έδωσε η Ελλάδα.
Ειχα δικειο όταν λάτρεψα απο μικρη αλλα εχω θυμηθεί κατι ...ενας φίλος αρχαιολόγος, πολύ καλός μου έστελνε τα φάρμακα για την καρδιά μου, ο ίδιος μου ειπε οτι ο κακός άνθρωπος που ηταν ο συζηγός μου 30 χρονια μεγαλήτερος μου, επεστεφε τα φαρμακα στον ταχυδρόμο.
Υπαρχει κάτι που μέκανε να αγαπήσω πιο πολυ την Ελλαδα εκτώς απο την λαμπρή ηστορία της και την πανέμορφη φύση της.
-Ειναι που με πολύ φιλία με κάλεσαν στην Ελλάδα.
-Ειναι που με δεχτηκαν με αγάπη και χαρά.
-Ειναι που οταν με γνώρισαν μου ειπαν οτι με αγαπούσαν πολύ.
-Ειναι που μου έκαναν μια συμεντευξη 3 ώρες μέσω τηλεφώνου απο την Ελλάδα στο Περου απο το Αλφα Καναλ.
-Ειναι που οταν με γνώρισαν οι γιατροί στο νοσοκομείο μου φέρθηκαν με
τρυφερότητα και μου ειπαν οτι μαγαπούσαν.
-Ειναι που με κάλεσαν στην Θεσαλονίκη αλλα δυστηχώς δεν μπόρεσα να παω.
-Ειναι που ενας κύριος μου ειπαι οτι με περιμεναν 4,000 γυναίκες στο Στάδειο Μελίνα Μερκούρη αλλα δεν μπορουσα να παω γιατι εκεινη την ημέρα γύρισα απο την Κρήτη και δεν αισθανόμουνα καλά.
-Ειναι που ενας φιλος απο όλους που με περίμεναν στο αεροδρόμειο με πήγε
πρώτα στο Κολονακι , εκει είδα ενα αρχαίο σπιτι με φίλακες Τσολιάδες με το φέσι. Αυτο το σπιτι ήταν που επισκευόταν ο Νασσερ. Αυτό το σπιτι το γνώριζα
επίσεις εκείνους που ζούσαν εκεί. Ο φίλος μου μου είπε οτι θα αναγνώριζα αυτό το σπίτι και αυτή τη γειτωνία,,,μου είπε γιαυτό σε έφερα Ταρα.
Εσείς φίλοι μου απο το ιντερνετ, απο πρίν ολοι εσείς με ρωτήσατε γιατι αγαπώ τοσο πολύ την Ελλαδα ......σήγουρα μετά την ηστορία που σας ειπα αρχίζοντας με το άσπρο περιστέρι, καταλαβενετε διοτι αγαπώ τόσο πολύ την Ελλάδα.
Ελλάδα της καρδιας μου , ποτέ στην ζωή μου δεν μου έδωσαν τοση αγάπη, στοργή και κατανόηση οσο όταν πέρασα αυτή την εποχή μαζί σας


TaRa


Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014



ΕΝΑ ΑΣΠΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Το γνώρισα στην Κρήτη, καλήτερα να πώ ότι ¨την¨ γνώρισα, γιατί ήταν
ενα κοριτσακι ..ήταν εκεί, στο αεροδρόμιο, με περίμενε με τον πατερα
της. Το όνομά της ήταν Ν....κα ήταν 11 χρονών. Το προσωπο της είχε
το χρώμα της άσπρης άμμος τις παραλίας και στα μάτια της έλαμπαν
κρύσταλα χρωματιστά της χώρας της.
Ηταν ένα γλυκό κοριτσάκι,αλλα εγώ την έλεγα ¨περιστερι¨.
Η φωνή της, όταν μου είπε ¨γεια σου Τάρα¨ ήταν σαν το λάλισμα
 των πουλιών  και το χαμόγελο της ...δεν μπορώ να το περιγράφω..
μόνο θα πώ οτι η γλυκήτιτα που είχε το φιλί που μου έδωσε, ακόμα
τη νιώθω στο μάγουλο μου.....
Ν...σε θυμάμαι όταν πετάξαμε πετρούλες στην ακρογιαλιά...τα μάτια
σου πέρναν το χρώμα του νερού.
Ν.....με πόση  γλυκήτητα με αγκάλιασες που ακόμα σε νιώθω μεςα στην
αγκαλιά μου .
Καταπλικτικές μέρες και βόλτες, αλλά...μια μέρα όταν ήμουν εγώ
καθισμένη  σε ενα βράχο και αυτή στην αγκαλιά μου , μου είπε
¨Ταρα, πες μου από τις  ιστορίες τις χώρας μου, μου αρέσει πολύ η
μυθολογία¨ και στήριξε το κεφαλάκι  της στον ώμο  μου.
Δεν ξέρω ποια απο αυτές της θάλασσες 'εχει πιο αλμύρα με ρώτησε,
της είπα και οι δύο.....της έδειξα μια βάρκα που επλεε στην θάλασσα
και της είπα  οτι ήταν του Οδυσσέα.
Ενιωθα ένα πόνος στο στίθος μου, ποτέ δεν ήμουν τόσο ευτυχησμένη.
Φοβήθηκα όμως οτι είχα κάτι κακό στο αριστερό μου στήθος. Εκανα
μια προσευχή στην σιωπή και την είπα ¨αλλη ημέρα θα σου διηγηθώ
μια ιστορία...Περπατήσαμε εώς  εκεί που μας περίμενε ο μπαμπάς της,
αποχαιρετιστήκαμε στην πόρτα του ξενοδοχείου, ξέροντας  εγώ οτι
μπορεί να είναι η τελευταία φορά  που θα δίναμε ένα φιλί.
Την ερχόμενη ημέρα ήμουνα στην Αθήνα......εκεί συνέχεσει μια ιστορία
τις χαράς και λύπες..........
...........................
Λιμα, 14 Οκτωβρίου 2014
Με πολύ αγάπν,αφιερομενο ..Ν...
η TaRa

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Φιλοι μου> Σας ζητώ συγνώμη για το λάθος που έκανα όταν ήθελα να σας εστέλνω ένα νεο
ποίημα ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ.Εμφανίζεται το τιτλο 10 φορές.
Θα πάρω ένα τεκνικό. Με στοργή,
ΤαΡα

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ  ΣΤΗΝ  ΘΑΛΑΣΣΑ
Εκεί που τόσες φορές  συνανδυθήκαμε,
εκεί που τόσες φορές  κολυμπήσαμε στα χλιαρά νερά,
εκεί που γράψασαμε τα ονοματά  μας  στην αμμο,
εκεί που ψίθυρίσαμε με τον ίδιο ψίθυρο  της
θάλασσας που τόσο αγαπάμε....
Εκεί που λέγαμε  'ομορφα ονόματα σαν
Παρθενώνας , Καριάτιδες, μάρμαρα  της
Σαμοθράκης, λίμνες, δάσα, αστερια  και βουνά,
και τόσο πολύ θαυμάζαμε και αγαπάμε....
Εκεί που μου έλεγες ΑΣΠΡΟ!
εγώ σου απάντούσα ΚΥΜΑΤΑ.
Εγώ σου έλεγα ΓΑΛΑΖΙΟ,
κι εσύ με απaντουσες ΘΑΛΑΣΣΑ
Εσύ μου έλεγες ΑΝΑΜΝΟΉ
κι εγώ σου απάντούσα ΑΝΑΣΤΕΓΑΜΝΟΣ!
Σε περιμένο αγάπη μου στην αμμουδιά!!!!
........Με  αγάπη.....
η  TaRa


ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ


ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ



ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ


Σεπεριμένω στην θάλασσα


Σε περιμενω στην θάλασσα