ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ
ΜΑΞΙΛΑΡΙ.
Ειπα εδώ και χρόνια
Και σε ένα μικρό και παλιό μαξιλαρι,
σαν εκείνα που είχαμε όταν είμαστε μικροί,
που μας έφερναν νοσταλγία,
νόστος και άλγος...
η ομηρική φράση που κρύβει
μεγάλα αισθήματα και αλήθεια.
Θυμάμαι το δικό
μου μαξιλάρι,
μύρισε όνειρα...ελληνικό μαξιλάρι
που ταξίδεψε όλες της νύχτες φέροντας
το άρωμα των λουλουδών, ως το φεγγάρι.
Αγαπημένο μαξιλάρι που άκουσες
Τo ιδιο παράμυθι που μας
διηγούνταν οι μεγάλοι,
οταν έφτανε η ώρα για να κοιμηθούμε.
Αλλα για μένα δεν ύπηρξε ώρα
για να
ακούω τα παράμυθια
Εγώ και το μικρό μαξιλάρι μου,
δεν είχαμε ώρα για να ταξιδεύουμε...
ούτε για να ονειρευόμαστε.
Η ζωη μας πάντα ήταν ένα όνειρο...
γι αυτο, ακόμα ζω.
Εχω
θυμηθεί τα λόγια του ισπανού
συγγραφέα, Καλδερόν δε λα Μπάρκα
που είπε: ¨η ζωη είναι ένα όνειρο, και
τα όνειρα, ονειρα είναι¨
..............
Λιμα,29 Ιουνίου 2013
Απο την άλλη άκρη της γής,
Ταρα